υδατίδωμα

το, Ν

ιατρ.

1. υδατιδοκήλη

2. όγκος προκαλούμενος από υδατίδες κύστεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υδατίδα + κατάλ. -ωμα (πρβλ. υάλ-ωμα)].